VERDANTIA SERIES
“SEKRETO NG KAHARIAN SA HILAGA”
Written by: Cxhase02
•••
PROLOGO
•••
Si Lukas ay kasalukuyang nakaupo sa isang maliit na silya sa isang sulok ng locker room sa coffee shop na pinagtatrabahuhan niya nang biglang siyang makaramdam ng hangin sa kanyang balat.
Mabilis niyang binuksan ang kanyang mga mata at nilingon ang kapaligiran.
‘Ha?’ Naguguluhan niyang ani sa kanyang isipan.
Imposible na magkaroon ng simoy ng hangin sa silid dahil nasa isang saradong kwarto siya. Walang bukas na bintana.
Agad na napatayo si Lukas nang muli niyang naramdaman ang haplos ng hangin sa kanyang balat.
Ngayon, sa buong likuran na niya iyon naramdaman at hindi na pasimpleng dampi ang kanyang naramdaman kundi lumakas na simoy ng hangin. Dahil sa pwersa nito ay napapaangat na ang kanyang suot na T-shirt at mini-apron.
“Ahhhh!!”
“Shitt! Malapit na ako!!”
“Tang-inaaa!”
Mabilis na napaligon si Lukas pakanan at pakaliwa nang makarinig siya ng malalalim na ungol ng mga kalalakihan.
“Sino ang nandyan!?” Mapwersa niyang tanong.
Ngunit wala siyang nakuhang tugon at nagpatuloy parin ang naririnig niyang malalaswang boses na hindi niya malaman-laman kung saan nanggagaling.
“WHA!” Gulat niyang sigaw nang maramdaman niya ang paghiwalay ng kanyang mga paa sa sahig na tinatapakan niya.
“WHAA!! Tulong!” Natatarantang hingi ng saklolo ni Lukas nang alsahin siya ng kung anong pwersa paitas.
“Tang-inaa, ayan na ako!”
“Ako rin, shit!”
“Putaa!!”
Habang nakalutang si Lukas sa ere ay mas naging prominente ang mga naririnig niyang sari-saring boses ng mga kalalakihang na nalulunod sa makamundong sarap.
“TULONG!! SAKLOLO!!!” Sigaw niya habang kumakapa at sinusubukang kumawala sa pwersang humihigop sa kanya.
Ngunit kahit anong paggalaw ang gawin ni Lukas ay hindi niya magawang makalayo at nanatili siyang nakalutang.
Mabilis siyang napalingon sa kanyang likuran nang biglang may malakas na ilaw na suminag mula sa pader.
Nagmistula iyong isang lagusan at kasabay nang paglitaw nun ay ang paggalaw niya sa ere.
“No!! NO! WAGG!!” Hestirikal niyang sigaw nang lumutang siya papalapit sa lagusan.
Palapit ng palapit, hanggang sa tuluyan na nga siyang lamunin nito.
“AHHHHH!!!”
--
Nang buksan ni Lukas ang kanyang mga mata, nagulantang siya sa tanawing kanyang nakita.
Isang napakalaking burat ang nakatutok sa mukha niya at may linya pa iyon ng makapal na puting likido na nanggaling sa butas nun.
Agad na nilingon ni Lukas ang kanyang paligid at nakita na hindi bababa sa trenta na mga kalalakihan ang kasalukuyang nakapalibot sa kanya.
Ang bawat isa ay nakalabas ang kani-kanilang matitigas at pumipintig na sandata na may bakas ng tamod. Tila ba kakapalabas lang ng mga ito.
‘Sila ba ang narinig ko kanina?’ Tanong niya sa kanyang isipan habang naguguluhang pinagmamasdan ang mga lalaking malalalim ang hininga.
Kahit saan ipako ni Lukas ang kanyang paningin, titi at mga lalaki lamang ang kanyang nakikita.
Merong medyo bata pa na nasa bente pataas ang edad at yung iba ay nasa mid 30s na.
Lahat ng mga lalaki ay merong kaanyuan na prominete sa kanila.
Lahat ng mga nakapaligid sa kanya ay mga barako. Yung tipong halos o 6 feet ang tangkad at merong mahuhulmang katawan na tila ba nililok ng iskultor.
Mga barakong malapad ang balikat, maumbok ang dibdib, malalaki ang mga braso, merong mga nakahelerang abs sa tiyan, may mga mala-trosong binti, at higit sa lahat, pinagpala ng malalaki at mahahabang burat.
‘Ang sang-sang.’ Hindi niya mapigilang Komento sa kanyang isipan habang pinagmamasdan ang mga lalaking tahimik na nakatingin sa kanya mula ulo hanggang paa.
Nang sinusubukan ni Lukas na kumilos ay naestatwa siya nang mapansin niya na nakaupo siya sa isang mabasang lugar.
Hindi niya tinignan kung ano ang bagay na kasalukuyan niyang inuupuan at pinakiramdaman muna iyon.
Dahan-dahan niyang itinaas ang kanyang isang kamay na nakadampi sa sahig at naramdaman niya ang pagdaloy ng mainit at malapot na likido patungo sa kanyang braso.
Inilapit niya ang kanyang kamay sa kanyang ilong at sinubukang amuyin iyon.
Doon lamang napagtanto ni Lukas na kasalukuyan siyang nakaupo sa sahig na puno ng tamod.
‘Fuck!’ Mura niya sa kanyang isipan nang masilayan niya ang napakakapal na tamod na inuupuan at nakapalibot sa kanya.
Natigilan si Lukas nang marinig niya ang malakas na boses na galing sa kanyang likuran.
"Nagtagumpay tayo!" Hiyaw ng isang lalaki.
Tila ba naging hudyat iyon at ilang sandali pa ay naging maingay ang silid dahil sa samo’t saring reaksyon galing sa mga kalalakihang nakapalibot sa kanya.
“Whooo!!”
“Sa wakas!!”
“Yeyy!!”
"Tawagin ang grandmaster!" Malakas na utos ng isang lalaki.
Mabilis na kumilos kung sino man ang nakatanggap sa utos na iyon at agad na narinig ni Lukas ang pagbukas at muling pagsara ng pinto.
Kahit na saglit lamang ang pagbubukas ng pinto ay mabilis na umihip papasok ang hangin mula sa labas sa kwarto.
Hindi maiwasang manginig ni Lukas nang dumampi sa kanyang balat ang napakalamig na hangin.
‘Ang lamig.’
Dahil sa panginginig ay tinignan niya ang kanyang sarili. Mas nagulat siya nang mapagtantong hubo’t hubad pala siyang nakaupo sa gitna ng mga barako.
‘HA! Pano nangyari to!?’ Hindi makapaniwalang saad ni Lukas sa kanyang isipan.
Alalang-alala pa niya ang kulay puting T-shirt, itim na slacks, at mini-apron na suot niya kanina bago siya napadpad sa lugar na ito.
Habang napuno ng mga hiyawan ang kwarto na kinaroroonan niya ay tahimik lamang si Lukas na tinatabunan ang kanyang sarili at kaselanan.
Hindi niya magawang mapanatag sa kanyang kapaligiran dahil kasalukuyang hubo’t hubad parin ang lahat ng mga barakong nakapaligid sa kanya.
Ang mga ari ng mga ito ay malayang nakalambitin sa hangin at kasalukuyan pa rin niyang nalalanghap ang malakas na amoy ng tamod na nagpapakulo sa isang kakaibang pakiramdam na nagtatago sa kanyang kalooblooban.
Susubukan sanang magsalita ni Lukas ngunit bigo siyang gawin iyon dahil hindi niya magawang mailabas ang kanyang tinig.
Sa loob lamang ng saglit, ang lahat ng hiyawan ay agad na natahimik nang malakas na bumukas ang pinto.
Hindi na iyon sumara pa kaya muling nanginig ang kanyang katawan dahil sa simoy ng hangin na pumapasok mula sa labas.
Rinig na rinig niya ang tunog ng mga yabag ng paa at kasabay nun ay ang pag-atras at paggilid ng mga barako na nasa kanyang harapan.
Binigyang daan ng mga ito ang isang matangkad na lalaki na nakasuot ng T-shirt at makapal na pantalon na yari sa leather.
"Grandmaster, matagumpay ang summoning ritual." Rinig niyang ulat ng isang lalaki.
Hindi nagsalita ang grandmaster at nagpatuloy lamang ito sa paglalakad patungo sa kanya.
Hindi niya magawang maiwaksi ang kanyang paningin sa bagong barako dahil talagang nakakamangha at nakakatakot itong pagmasdan.
Di hamak na mas malaki ang pigura nito kumpara sa ibang lalaki na nasa paligid niya at mas malakas ang presensya ito. Bagay sa titolo nitong grandmaster.
Huminto ang lalaki sa harap niya at lumuhod sa isang tuhod saka nito inalok ang isa nitong kamay sa kanya.
"Paumanhin at ganitong eksena ang iyong dinatnan, ipapaliwanag ko sa iyo ang lahat kapag nailipat na kita sa isang mas disenteng lugar." Taimtim na wika nito gamit ang isang malalim at kalmadong boses.
Tiningnan ni Lukas ang mukha ng lalaki habang binibigyan siya nito ng malambing na ngiti at matyagang naghihintay na kamay nito.
‘Sino siya? Bakit ako nandito? Bakit nakahubad ako?’ Halimbawa sa napakaraming tanong na sumagi sa kanyang isipan habang pinagmamasdan niya ang mapupungay na mga mata ng grandmaster.
Kahit na maraming pag-aalinlangan, iniabot parin ni Lukas ang kanyang kamay rito.
“AH!” Gulat niyang ani nang walang kahirap-hirap siyang inangat ng grandmaster mula sa kanyang kinauupuan na tila ba wala siyang timbang.
"Magdamit at itago niyo ang inyong mga ari. Kayong lahat ay nakakabibay ng hindi kaginhawaan sa santo." Utos ng grandmaster.
"Yes, sir!" Sabay-sabay na sagot ng mga lalaki.
Mabilis na kumilos ang mga barako at nagsuot ng pang-ibabang saplot habang nagiging komportable siya sa pang-bagong kasal pagkarga sa kanya ng grandmaster.
Walang anumang salita, naglakad ito habang bitbit siya palabas ng kwarto.
Habang naglalakad sila palabas ng silid ay may bagong katanungang pumasok sa isipan ni Lukas.
'Santo? Ako?’
END OF PROLOGO
